EKMEĞİN ÖNEMİ ve İSRAFI

Sofralarımızın temel gıda maddesi ekmek, insanlığın geçmişinden günümüze kadar önemini ve vazgeçilmezliğini korumaktadır. Yapılan araştırmalar ve kazılarda M.Ö. 4300 yıllarına ait değirmen ve fırıncılıkla ilgili ekipmanlara rastlanmaktadır. Anadolu’da yaşamış Asur, Hitit ve Sümer medeniyetlerinin tarım ve ekmekçilikle uğraştıkları bilinmektedir.

Dünyanın bütün ülkelerinde temel gıda maddesi olma statüsünü koruyan ekmeğin, önemini belirtmek amacıyla Anadolu’da çeşitli deyiş ve atasözleri vardır.

Bu sözlerden bazıları;
- Ekmek parası,
- Ekmek teknesi,
- Ekmek elden, su gölden,
- Nimet,
- Ekmek, Kur’an çarpsın,
- Ekmeğine kan doğramak,
- Ekmeğine göz dikmek,
- Ekmeği ile oynamak,
- Ekmek aslanın ağzında,
- Ekmeğini taştan çıkarmak,
- Ekmek kapısı,
- Ekmeksiz,

şeklinde insanların yaşamında çok önemli yer tutan sözler ve deyişler vardır.

     Bu denli önemli bir nimet olan ekmek maalesef çok fazla israf edilmektedir. Buğdayın yetiştirilmesi, değirmende un haline dönüştürülüşü, daha sonra fırında ekmek yapılışı ve sofralara gelinceye kadar geçirdiği safha ve bu aşamalardaki ekmek ile masraflar göz önüne alındığında da ülke ekonomisi için oldukça büyük bir maliyet söz konusu olmaktadır. Yapılan araştırmalarda Türkiye’de yaklaşık olarak günlük 120 milyon ekmek üretildiği, bu ekmeğin takriben %10’a yakın bölümünün bilinçsiz tüketimden dolayı çöpe atıldığı belirtilmektedir.

     Ekmeği israf etmemek için öncelikle bilinçli tüketmek gerekir. Ekmek yetecek düzeyde satın alınmalı, artan ekmekler poşete sarılarak muhafaza edilmeli ve bayatlama geciktirilmelidir. Buna rağmen bayatlayan ekmekler; çöpe atılmadan değerlendirilebilir. Bu ise bayat ekmekler ile yapılan farklı yemek, pasta ve tatlılarla mümkündür.